-
1 pōculum
pōculum ī, n [PO-], a drinking-vessel, cup, goblet, bowl, beaker: haec argento circumcludunt atque pro poculis utuntur, Cs.: ducere, H.: poscunt maioribus poculis (sc. bibere), out of goblets: stantem extra pocula caprum, i. e. in relief, Iu.— A drink, draught, potion: uxori cum poculum dedisset, i. e. the poison: ad insidiosa vocatus pocula, O.: amoris, i. e. a philter, H.: pocula praegustare, Iu.— A drinking-bout, carouse: immania: sermo, qui adhibetur in poculo, while drinking: inter pocula laeti, V.* * *cup, bowl, drinking vessel; drink/draught; social drinking (pl.); drink -
2 poclum
pōcŭlum (contr. pōclum, Plaut. Curc. 2, 3, 80; 89; Arn. 5, 175), i, n. [from root po-, pot; Gr. pinô, v. potus].I.Lit., a drinking-vessel, a cup, goblet, bowl, beaker (class.;II.syn.: calix, cyathus): et nobis idem Alcimedon duo pocula fecit, Verg. E: 3, 44: poculum grande,
Plaut. Curc. 2, 3, 89:magnis poculis aliquem invitare,
id. Rud. 2, 3, 32:exhaurire poculum,
to empty, Cic. Clu. 11, 31; so,ducere,
Hor. C. 1, 17, 21:siccare,
Petr. 92:poscunt majoribus poculis (sc. bibere),
out of goblets, Cic. Verr. 2, 1, 26, § 66:stans extra poculum caper,
i.e. in relief, Juv. 1, 76; cf. id. 5, 43.—Prov.:eodem poculo bibere,
i. e. to undergo the same sufferings, Plaut. Cas. 5, 2, 52.—Transf.A.A drink, draught, potion (mostly poet.):B.si semel poculum amoris accepit meri,
Plaut. Truc. 1, 1, 22:salsa pocula,
sea-water, id. Rud. 2, 7, 31:pocula sunt fontes liquidi,
Verg. G. 3, 529:amoris poculum,
i. e. a philter, Hor. Epod. 5, 38; also,desiderii,
id. ib. 17, 80:prae poculis nescientes,
through drunkenness, Flor. 2, 10, 2:pocula praegustare,
Juv. 6, 633:poculum ex vino,
Vulg. Cant. 8, 2.—A drinking-bout, a carouse (class.):C.in ipsis tuis immanibus poculis,
Cic. Phil. 2, 25, 63; cf.:is sermo, qui more majorum a summo adhibetur in poculis,
while drinking, id. Sen. 14, 46.—A draught of poison, alicui poculum dare, Cic. Clu. 10, 30; Ov. M. 14, 295; Val. Fl. 2, 155. -
3 poculum
pōcŭlum (contr. pōclum, Plaut. Curc. 2, 3, 80; 89; Arn. 5, 175), i, n. [from root po-, pot; Gr. pinô, v. potus].I.Lit., a drinking-vessel, a cup, goblet, bowl, beaker (class.;II.syn.: calix, cyathus): et nobis idem Alcimedon duo pocula fecit, Verg. E: 3, 44: poculum grande,
Plaut. Curc. 2, 3, 89:magnis poculis aliquem invitare,
id. Rud. 2, 3, 32:exhaurire poculum,
to empty, Cic. Clu. 11, 31; so,ducere,
Hor. C. 1, 17, 21:siccare,
Petr. 92:poscunt majoribus poculis (sc. bibere),
out of goblets, Cic. Verr. 2, 1, 26, § 66:stans extra poculum caper,
i.e. in relief, Juv. 1, 76; cf. id. 5, 43.—Prov.:eodem poculo bibere,
i. e. to undergo the same sufferings, Plaut. Cas. 5, 2, 52.—Transf.A.A drink, draught, potion (mostly poet.):B.si semel poculum amoris accepit meri,
Plaut. Truc. 1, 1, 22:salsa pocula,
sea-water, id. Rud. 2, 7, 31:pocula sunt fontes liquidi,
Verg. G. 3, 529:amoris poculum,
i. e. a philter, Hor. Epod. 5, 38; also,desiderii,
id. ib. 17, 80:prae poculis nescientes,
through drunkenness, Flor. 2, 10, 2:pocula praegustare,
Juv. 6, 633:poculum ex vino,
Vulg. Cant. 8, 2.—A drinking-bout, a carouse (class.):C.in ipsis tuis immanibus poculis,
Cic. Phil. 2, 25, 63; cf.:is sermo, qui more majorum a summo adhibetur in poculis,
while drinking, id. Sen. 14, 46.—A draught of poison, alicui poculum dare, Cic. Clu. 10, 30; Ov. M. 14, 295; Val. Fl. 2, 155. -
4 perpotatio
perpōtātĭo, ōnis, f. [perpoto], a continued drinking, a drinking-bout:biduo duabusque noctibus perpotationem continuare,
Plin. 14, 22, 28, § 145:intemperantissimae perpotationes,
Cic. Pis. 10, 22:vomitiones ac rursus perpotationes,
Plin. 29, 1, 8, § 27. -
5 potatio
pōtātĭo, ōnis, f. [poto], a drinking, toping, a drinking-bout, potation (class.):prandium aut potatio,
Plaut. Bacch. 1, 1, 46: quosdam hesternā ex potatione oscitantes, Cic. Fragm. ap. Quint. 8, 3, 66:extrema,
Sen. Ep. 12, 4.— Plur., Plaut. Capt. 4, 1, 4; id. Stich. 1, 3, 58:diurnae potationes,
App. M. 8, 1. -
6 perpōtātiō
perpōtātiō ōnis, f [perpoto], a drinking-bout: intemperantissimae perpotationes. -
7 certamen
certāmen, ĭnis, n. [id.], a contest, struggle, strife, whether friendly or hostile, physical or intellectual; most freq. of a pugilistic contest of any kind; but also of contention in war.I. A.Lit.:2.videmusne apud quos eorum ludorum, qui gymnici nominantur, magnus honos sit, nullum ab iis, qui in id certamen descendant, devitari dolorem?
Cic. Tusc. 2, 26, 62; cf. id. de Or. 2, 78, 317:Hac celebrata tenus sancto certamina patri,
Verg. A. 5, 603; cf. Ov. M. 1, 446:luctandi,
Quint. 12, 2, 12:saliendi,
id. 10, 3, 6:citharoedorum,
id. 4, 1, 2:sacra,
id. 2, 8, 7 Spald.:quinquennale triplex, musicum, gymnicum, equestre,
Suet. Ner. 12; cf. id. Vit. 4; id. Dom. 4:bijugum,
Verg. A. 5, 144:quadrigarum,
Suet. Claud. 21:pedum,
Ov. M. 12, 304:cursus,
id. ib. 7, 792;10, 560: disci,
id. ib. 10, 177:Veneris,
id. Am. 2, 10, 29 et saep.—Meton., poet., the object contended for, the prize, Ov. M. 13, 129:B.pecoris magistris Velocis jaculi certamina ponit in ulmo,
Verg. G. 2, 530 Heyne.—Trop., a rivalry, contest, struggle, emulation, etc.:II. A.certamen honestum (Stoicorum et Peripateticorum),
Cic. Fin. 2, 21, 68:est mihi tecum pro aris et focis certamen,
id. N. D. 3, 40, 94:est alicui certamen cum aliquo de principatu,
Nep. Them. 6, 3: certamen honoris et gloriae. Cic. Lael. 10, 34; cf. id. Off. 1, 12, 38; Sall. J. 41, 2; Quint. 10, 5, 5:bona ratio cum perditā confligit. In ejus modi certamine ac proelio,
Cic. Cat. 2, 11, 25:pugna forensium certaminum,
id. 5, 12, 22:eloquentiae inter juvenes,
Quint. 2, 17, 8:verborum linguaeque,
Liv. 10, 22, 6:laboris ac periculi,
id. 28, 19, 14:amicitiae, benevolentiae,
id. 37, 53, 7:bonae artis ac virtutis,
id. 37, 54, 19:irarum,
id. 1, 7, 2; cf. id. 3, 39, 3:conferendi (pecuniam),
id. 4, 60, 8:patrum animos certamen regni ac cupido versabat,
id. 1, 17, 1; cf. id. 21, 31, 6:leti (inter mulieres Indas),
Prop. 3 (4), 13, 19:diu magnum inter mortales certamen fuit, vine corporis an virtute animi, etc.,
Sall. C. 1, 5; cf. Tib. 4, 1, 37.—Rarely with gen. of adversary:si in virtutis certamen venerint ( = cum virtute),
Cic. Fin. 5, 24, 71 Madv. ad loc.— Poet.:mite vini,
a drinking bout, Tib. 3, 6, 11.—Also poet.: certamina ponere, syn. with certamina instituere = agôna protithenai, to order, arrange a fight or contest, Verg. A. 5, 66; 8, 639; cf. id. G. 2, 530 Wagn.—Of inanimate things:Arboribusque datumst variis exinde per auras Crescendi magnum inmissis certamen habenis,
Lucr. 5, 787.—Subject. (diff. from the objective; cf.:B.proeliam, pugna, bellum, etc.): horrida Romuleum certamina pango duellum,
Enn. Ann. 1, 1; 1, 476; 2, 6; 5, 1295; Planc. ap. Cic. Fam. 10, 18, 2; Lucr. 4, 844; Ov. M. 12, 180; Liv. 36, 19, 13:aeterno certamine proelia pugnasque edere,
Lucr. 2, 117:fit proelium acri certamine,
Hirt. B. G. 8, 28; cf.:proelii certamen,
id. B. Alex. 16:certamine,
with zeal, emulously, earnestly, Verg. A. 5, 197; Curt. [p. 320] 9, 4; Sil. 10, 536; cf.:nec magni certaminis ea dimicatio fuit,
not severe, Liv. 21, 60, 7. —Object., = proelium, pugna, etc.:C.vario certamine pugnatum est,
Caes. B. C. 1, 46:erat in celeritate omne positum certamen, utri, etc.,
id. ib. 1, 70:bella atque certamina,
Sall. C. 33, 5:ubi res ad certamen venit,
id. J. 13, 4:in certamine ipso,
Liv. 2, 44, 11:navalia,
a naval engagement, sea-fight, id. 31, 14, 4:classicum,
Vell. 2, 85, 2:saevit medio in certamine Mavors,
Verg. A. 8, 700 et saep.—Hence.In the postAug. histt. for war in gen., Flor. 1, 20; Eutr. 1, 16; Just. 7, 2, 6; 7, 6, 6. -
8 regnum
regnum, i, n. [rex], kingly government, royal authority, kingship, royalty (cf.:B. 1.imperium, principatus): cum penes unum est omnium summa rerum, regem illum unum vocamus et regnum ejus rei publicae statum,
Cic. Rep. 1, 26, 42:regique Thebano Creonti regnum stabilivit suum,
Plaut. Am. 1, 1, 39:regno regem spoliare,
Cic. Rep. 1, 42, 65:ob labefactandi regni timorem,
id. ib. 2, 2:regni initium,
id. ib. 2, 15, 28:neque potest ejusmodi res publica non regnum et esse et vocari,
royalty, id. ib. 2, 23:regnum obtinere,
Caes. B. G. 5, 54; cf.:regnum in suā civitate occupare,
id. ib. 1, 3: regnum reciperare, Auct. B. Alex. 36; Caes. B. G. 4, 12; 5, 20; 5, 25:dum stabat regno incolumis regumque vigebat Consiliis,
Verg. A. 2, 88:Tulli ignobile regnum,
Hor. S. 1, 6, 9; id. C. 1, 12, 34:Alexander periculoso regno securam ac tutam vitam anteponens,
Just. 39, 4, 3.—In a good sense:2.possidere regna,
Ter. Ad. 2, 1, 21:quod imperium, qui magistratus, quod regnum potest esse praestantius, quam, etc.,
Cic. Rep. 1, 17, 28:omne regnum vel imperium bellis quaeritur et victoriis propagatur,
id. ib. 3, 12, 20:sibi a Caesare regnum civitatis deferri,
Caes. B. G. 5, 6:ego te in meum regnum accepi,
Sall. J. 10, 1:adoptione in regnum pervenire,
id. ib. 11, 6:nationes, quae in eorum (i. e. Populi Romani) regno ac dicione sunt,
Cic. Verr. 2, 4, 27, § 60:nobile regnum,
Ov. H. 17, 133:regnum sine vi tenere,
id. M. 11, 270:regnum alicui permittere,
Hor. S. 1, 3, 123:bonae Sub regno Cinarae,
id. C. 4, 1, 4: nec regna vini sortiere talis, the presiding over a drinking-bout, Gr. archiposia, id. ib. 1, 4, 18 (cf.:arbiter bibendi,
id. ib. 2, 7, 25; v. also rex).—In a bad sense, despotism, tyranny (to a Roman of the time of the Republic, any sovereignty of a single individual):C.hic ait se ille, judices, regnum meum ferre non posse. Quod tandem, Torquate, regnum? Consulatus, credo, mei... quo in magistratu non institutum est a me regnum, sed repressum,
Cic. Sull. 7, 21; cf. Quint. 3, 8, 47:hoc vero regnum est, et ferri nullo pacto potest,
Cic. Att. 2, 12, 1:Ti. Gracchus regnum occupare conatus est,
id. Lael. 12, 41; so,occupare,
id. Sull. 9, 27; id. Phil. 5, 6, 17:regnum appetere,
id. Sen. 16, 56; id. Phil. 2, 44, 114; id. Mil. 27, 72 (for which affectare is cited, Quint. 5, 11, 12; v. Spald. N. cr. ad loc.):regnum judiciorum,
Cic. Verr. 2, 1, 12, § 35; cf.forense,
id. Fam. 9, 18, 1:quod tribuni militum in plebe Romanā regnum exercerent,
Liv. 5, 2:damnatus crimine regni,
Ov. F. 6, 189:dum regnum te, Roma, facit,
i. e. gives thee a sovereign, Luc. 4, 692.—Trop., rule, authority, power, influence:II.abuteris ad omnia atomorum regno et licentiā,
Cic. N. D. 1, 23, 65:regnum voluptatis,
id. Sen. 12, 41:sub regno tibi esse placet omnes animi partes et eas regi consilio?
id. Rep. 1, 38, 60; Ov. M. 14, 20; Prop. 4 (5), 7, 50.—Meton. (abstr. pro concreto), a kingdom:B.grates tibi ago, summe sol, quod conspicio in meo regno et his tectis P. Cornelium Scipionem,
Cic. Rep. 6, 9, 9:ad fines regni sui,
Caes. B. G. 5, 26; 5, 38:(flumen Mulucha) Jugurthae Bocchique regnum disjungebat,
Sall. J. 92, 5:se patrio regno pulsos esse,
Liv. 1, 40:(Aufidus) Qui regna Dauni praefluit Appuli,
Hor. C. 4, 14, 26 al.:barbara regna,
id. Ep. 2, 1, 253:regnum caelorum,
Hier. adv. Jovin. 2, § 28; cf. Vulg. Matt. 13, 11 et saep.— Poet., of bees:cerea regna refingunt,
Verg. G. 4, 202. —Transf.1.Any place which one possesses, a territory, estate, possession:2.id, nisi hic in tuo regno essemus, non tulissem,
i. e. on your own territories, on your own estate, Cic. de Or. 1, 10, 41; cf. id. Att. 14, 16, 1:post aliquot mea regna videns, mirabor aristas?
fields, Verg. E. 1, 70; cf. id. G. 1, 124; 3, 476:regna videt pauper Nasamon errantia vento,
his cottages, Luc. 9, 458 al.: haec regna, these realms, i. e. of the dead, Verg. A. 6, 417.—Regna = reges, Stat. Th. 12, 380.
См. также в других словарях:
drinking bout — noun a long period of drinking • Hypernyms: ↑drink, ↑drinking, ↑boozing, ↑drunkenness, ↑crapulence * * * drinking bout noun • • • Main Entry: ↑drink * * * … Useful english dictionary
drinking-bout — noun A period of drinking, especially one involving intensive alcohol consumption. The poet Dylan Thomas, a regular, died after a drinking bout there in 1953 … Wiktionary
drinking bout — (Roget s IV) n. Syn. debauch, spree, bacchanalia, carousal, bender*, binge*, tear*, drunk*, jag*, toot*; see also orgy … English dictionary for students
drinking-bout — n. Carouse, carousal, revel, revelry, jollification, bacchanals, saturnalia, debauch, compotation, wassail, orgies, spree (colloq.) … New dictionary of synonyms
drinking bout — n spree, fling, carouse, carousal, revel, revelry, wassail, celebration, Scot. randy; orgy, debauch, saturnalia; drunk, potation, compotation, guzzle, drunken carousal or revelry, bacchanal, bacchanalia; All Sl. binge, bender, bust, toot, tear,… … A Note on the Style of the synonym finder
Bout — Bout, n. [A different spelling and application of bought bend.] [1913 Webster] 1. As much of an action as is performed at one time; a going and returning, as of workmen in reaping, mowing, etc.; a turn; a round. [1913 Webster] In notes with many… … The Collaborative International Dictionary of English
bout — [ baut ] noun count 1. ) a short period when you are sick or you feel unhappy: bout with: Barry has endured bouts with lung and throat cancer. bout of: a bout of flu/depression/homesickness a ) a short period when you do something a lot or… … Usage of the words and phrases in modern English
bout — [baut] n [Date: 1500 1600; Origin: bout one trip up the field and back in plowing (16 19 centuries), from bought bending (14 17 centuries)] 1.) a bout of depression/flu/sickness etc a short period of time during which you suffer from an illness 2 … Dictionary of contemporary English
bout — UK [baʊt] / US noun [countable] Word forms bout : singular bout plural bouts 1) a) a short period when you are ill or you feel unhappy bout of: a bout of flu/depression/homesickness b) a short period when you do something a lot or something… … English dictionary
drinking — noun 1. the act of consuming liquids (Freq. 10) • Syn: ↑imbibing, ↑imbibition • Derivationally related forms: ↑imbibe (for: ↑imbibition), ↑imbibe ( … Useful english dictionary
bout — noun (C) 1 a bout of flu/nausea/depression etc a short period of time during which you suffer from an illness 2 a short period of time during which you do something a lot, especially something that is bad for you: After a near fatal drinking bout … Longman dictionary of contemporary English