Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

a drinking bout

  • 1 pōculum

        pōculum ī, n    [PO-], a drinking-vessel, cup, goblet, bowl, beaker: haec argento circumcludunt atque pro poculis utuntur, Cs.: ducere, H.: poscunt maioribus poculis (sc. bibere), out of goblets: stantem extra pocula caprum, i. e. in relief, Iu.— A drink, draught, potion: uxori cum poculum dedisset, i. e. the poison: ad insidiosa vocatus pocula, O.: amoris, i. e. a philter, H.: pocula praegustare, Iu.— A drinking-bout, carouse: immania: sermo, qui adhibetur in poculo, while drinking: inter pocula laeti, V.
    * * *
    cup, bowl, drinking vessel; drink/draught; social drinking (pl.); drink

    Latin-English dictionary > pōculum

  • 2 poclum

    pōcŭlum (contr. pōclum, Plaut. Curc. 2, 3, 80; 89; Arn. 5, 175), i, n. [from root po-, pot; Gr. pinô, v. potus].
    I.
    Lit., a drinking-vessel, a cup, goblet, bowl, beaker (class.;

    syn.: calix, cyathus): et nobis idem Alcimedon duo pocula fecit, Verg. E: 3, 44: poculum grande,

    Plaut. Curc. 2, 3, 89:

    magnis poculis aliquem invitare,

    id. Rud. 2, 3, 32:

    exhaurire poculum,

    to empty, Cic. Clu. 11, 31; so,

    ducere,

    Hor. C. 1, 17, 21:

    siccare,

    Petr. 92:

    poscunt majoribus poculis (sc. bibere),

    out of goblets, Cic. Verr. 2, 1, 26, § 66:

    stans extra poculum caper,

    i.e. in relief, Juv. 1, 76; cf. id. 5, 43.—Prov.:

    eodem poculo bibere,

    i. e. to undergo the same sufferings, Plaut. Cas. 5, 2, 52.—
    II.
    Transf.
    A.
    A drink, draught, potion (mostly poet.):

    si semel poculum amoris accepit meri,

    Plaut. Truc. 1, 1, 22:

    salsa pocula,

    sea-water, id. Rud. 2, 7, 31:

    pocula sunt fontes liquidi,

    Verg. G. 3, 529:

    amoris poculum,

    i. e. a philter, Hor. Epod. 5, 38; also,

    desiderii,

    id. ib. 17, 80:

    prae poculis nescientes,

    through drunkenness, Flor. 2, 10, 2:

    pocula praegustare,

    Juv. 6, 633:

    poculum ex vino,

    Vulg. Cant. 8, 2.—
    B.
    A drinking-bout, a carouse (class.):

    in ipsis tuis immanibus poculis,

    Cic. Phil. 2, 25, 63; cf.:

    is sermo, qui more majorum a summo adhibetur in poculis,

    while drinking, id. Sen. 14, 46.—
    C.
    A draught of poison, alicui poculum dare, Cic. Clu. 10, 30; Ov. M. 14, 295; Val. Fl. 2, 155.

    Lewis & Short latin dictionary > poclum

  • 3 poculum

    pōcŭlum (contr. pōclum, Plaut. Curc. 2, 3, 80; 89; Arn. 5, 175), i, n. [from root po-, pot; Gr. pinô, v. potus].
    I.
    Lit., a drinking-vessel, a cup, goblet, bowl, beaker (class.;

    syn.: calix, cyathus): et nobis idem Alcimedon duo pocula fecit, Verg. E: 3, 44: poculum grande,

    Plaut. Curc. 2, 3, 89:

    magnis poculis aliquem invitare,

    id. Rud. 2, 3, 32:

    exhaurire poculum,

    to empty, Cic. Clu. 11, 31; so,

    ducere,

    Hor. C. 1, 17, 21:

    siccare,

    Petr. 92:

    poscunt majoribus poculis (sc. bibere),

    out of goblets, Cic. Verr. 2, 1, 26, § 66:

    stans extra poculum caper,

    i.e. in relief, Juv. 1, 76; cf. id. 5, 43.—Prov.:

    eodem poculo bibere,

    i. e. to undergo the same sufferings, Plaut. Cas. 5, 2, 52.—
    II.
    Transf.
    A.
    A drink, draught, potion (mostly poet.):

    si semel poculum amoris accepit meri,

    Plaut. Truc. 1, 1, 22:

    salsa pocula,

    sea-water, id. Rud. 2, 7, 31:

    pocula sunt fontes liquidi,

    Verg. G. 3, 529:

    amoris poculum,

    i. e. a philter, Hor. Epod. 5, 38; also,

    desiderii,

    id. ib. 17, 80:

    prae poculis nescientes,

    through drunkenness, Flor. 2, 10, 2:

    pocula praegustare,

    Juv. 6, 633:

    poculum ex vino,

    Vulg. Cant. 8, 2.—
    B.
    A drinking-bout, a carouse (class.):

    in ipsis tuis immanibus poculis,

    Cic. Phil. 2, 25, 63; cf.:

    is sermo, qui more majorum a summo adhibetur in poculis,

    while drinking, id. Sen. 14, 46.—
    C.
    A draught of poison, alicui poculum dare, Cic. Clu. 10, 30; Ov. M. 14, 295; Val. Fl. 2, 155.

    Lewis & Short latin dictionary > poculum

  • 4 perpotatio

    perpōtātĭo, ōnis, f. [perpoto], a continued drinking, a drinking-bout:

    biduo duabusque noctibus perpotationem continuare,

    Plin. 14, 22, 28, § 145:

    intemperantissimae perpotationes,

    Cic. Pis. 10, 22:

    vomitiones ac rursus perpotationes,

    Plin. 29, 1, 8, § 27.

    Lewis & Short latin dictionary > perpotatio

  • 5 potatio

    pōtātĭo, ōnis, f. [poto], a drinking, toping, a drinking-bout, potation (class.):

    prandium aut potatio,

    Plaut. Bacch. 1, 1, 46: quosdam hesternā ex potatione oscitantes, Cic. Fragm. ap. Quint. 8, 3, 66:

    extrema,

    Sen. Ep. 12, 4.— Plur., Plaut. Capt. 4, 1, 4; id. Stich. 1, 3, 58:

    diurnae potationes,

    App. M. 8, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > potatio

  • 6 perpōtātiō

        perpōtātiō ōnis, f    [perpoto], a drinking-bout: intemperantissimae perpotationes.

    Latin-English dictionary > perpōtātiō

  • 7 certamen

    certāmen, ĭnis, n. [id.], a contest, struggle, strife, whether friendly or hostile, physical or intellectual; most freq. of a pugilistic contest of any kind; but also of contention in war.
    I.
    A contest, struggle in games or otherwise.
    A.
    Lit.:

    videmusne apud quos eorum ludorum, qui gymnici nominantur, magnus honos sit, nullum ab iis, qui in id certamen descendant, devitari dolorem?

    Cic. Tusc. 2, 26, 62; cf. id. de Or. 2, 78, 317:

    Hac celebrata tenus sancto certamina patri,

    Verg. A. 5, 603; cf. Ov. M. 1, 446:

    luctandi,

    Quint. 12, 2, 12:

    saliendi,

    id. 10, 3, 6:

    citharoedorum,

    id. 4, 1, 2:

    sacra,

    id. 2, 8, 7 Spald.:

    quinquennale triplex, musicum, gymnicum, equestre,

    Suet. Ner. 12; cf. id. Vit. 4; id. Dom. 4:

    bijugum,

    Verg. A. 5, 144:

    quadrigarum,

    Suet. Claud. 21:

    pedum,

    Ov. M. 12, 304:

    cursus,

    id. ib. 7, 792;

    10, 560: disci,

    id. ib. 10, 177:

    Veneris,

    id. Am. 2, 10, 29 et saep.—
    2.
    Meton., poet., the object contended for, the prize, Ov. M. 13, 129:

    pecoris magistris Velocis jaculi certamina ponit in ulmo,

    Verg. G. 2, 530 Heyne.—
    B.
    Trop., a rivalry, contest, struggle, emulation, etc.:

    certamen honestum (Stoicorum et Peripateticorum),

    Cic. Fin. 2, 21, 68:

    est mihi tecum pro aris et focis certamen,

    id. N. D. 3, 40, 94:

    est alicui certamen cum aliquo de principatu,

    Nep. Them. 6, 3: certamen honoris et gloriae. Cic. Lael. 10, 34; cf. id. Off. 1, 12, 38; Sall. J. 41, 2; Quint. 10, 5, 5:

    bona ratio cum perditā confligit. In ejus modi certamine ac proelio,

    Cic. Cat. 2, 11, 25:

    pugna forensium certaminum,

    id. 5, 12, 22:

    eloquentiae inter juvenes,

    Quint. 2, 17, 8:

    verborum linguaeque,

    Liv. 10, 22, 6:

    laboris ac periculi,

    id. 28, 19, 14:

    amicitiae, benevolentiae,

    id. 37, 53, 7:

    bonae artis ac virtutis,

    id. 37, 54, 19:

    irarum,

    id. 1, 7, 2; cf. id. 3, 39, 3:

    conferendi (pecuniam),

    id. 4, 60, 8:

    patrum animos certamen regni ac cupido versabat,

    id. 1, 17, 1; cf. id. 21, 31, 6:

    leti (inter mulieres Indas),

    Prop. 3 (4), 13, 19:

    diu magnum inter mortales certamen fuit, vine corporis an virtute animi, etc.,

    Sall. C. 1, 5; cf. Tib. 4, 1, 37.—Rarely with gen. of adversary:

    si in virtutis certamen venerint ( = cum virtute),

    Cic. Fin. 5, 24, 71 Madv. ad loc.— Poet.:

    mite vini,

    a drinking bout, Tib. 3, 6, 11.—Also poet.: certamina ponere, syn. with certamina instituere = agôna protithenai, to order, arrange a fight or contest, Verg. A. 5, 66; 8, 639; cf. id. G. 2, 530 Wagn.—Of inanimate things:

    Arboribusque datumst variis exinde per auras Crescendi magnum inmissis certamen habenis,

    Lucr. 5, 787.—
    II. A.
    Subject. (diff. from the objective; cf.:

    proeliam, pugna, bellum, etc.): horrida Romuleum certamina pango duellum,

    Enn. Ann. 1, 1; 1, 476; 2, 6; 5, 1295; Planc. ap. Cic. Fam. 10, 18, 2; Lucr. 4, 844; Ov. M. 12, 180; Liv. 36, 19, 13:

    aeterno certamine proelia pugnasque edere,

    Lucr. 2, 117:

    fit proelium acri certamine,

    Hirt. B. G. 8, 28; cf.:

    proelii certamen,

    id. B. Alex. 16:

    certamine,

    with zeal, emulously, earnestly, Verg. A. 5, 197; Curt. [p. 320] 9, 4; Sil. 10, 536; cf.:

    nec magni certaminis ea dimicatio fuit,

    not severe, Liv. 21, 60, 7. —
    B.
    Object., = proelium, pugna, etc.:

    vario certamine pugnatum est,

    Caes. B. C. 1, 46:

    erat in celeritate omne positum certamen, utri, etc.,

    id. ib. 1, 70:

    bella atque certamina,

    Sall. C. 33, 5:

    ubi res ad certamen venit,

    id. J. 13, 4:

    in certamine ipso,

    Liv. 2, 44, 11:

    navalia,

    a naval engagement, sea-fight, id. 31, 14, 4:

    classicum,

    Vell. 2, 85, 2:

    saevit medio in certamine Mavors,

    Verg. A. 8, 700 et saep.—Hence.
    C.
    In the postAug. histt. for war in gen., Flor. 1, 20; Eutr. 1, 16; Just. 7, 2, 6; 7, 6, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > certamen

  • 8 regnum

    regnum, i, n. [rex], kingly government, royal authority, kingship, royalty (cf.:

    imperium, principatus): cum penes unum est omnium summa rerum, regem illum unum vocamus et regnum ejus rei publicae statum,

    Cic. Rep. 1, 26, 42:

    regique Thebano Creonti regnum stabilivit suum,

    Plaut. Am. 1, 1, 39:

    regno regem spoliare,

    Cic. Rep. 1, 42, 65:

    ob labefactandi regni timorem,

    id. ib. 2, 2:

    regni initium,

    id. ib. 2, 15, 28:

    neque potest ejusmodi res publica non regnum et esse et vocari,

    royalty, id. ib. 2, 23:

    regnum obtinere,

    Caes. B. G. 5, 54; cf.:

    regnum in suā civitate occupare,

    id. ib. 1, 3: regnum reciperare, Auct. B. Alex. 36; Caes. B. G. 4, 12; 5, 20; 5, 25:

    dum stabat regno incolumis regumque vigebat Consiliis,

    Verg. A. 2, 88:

    Tulli ignobile regnum,

    Hor. S. 1, 6, 9; id. C. 1, 12, 34:

    Alexander periculoso regno securam ac tutam vitam anteponens,

    Just. 39, 4, 3.—
    B.
    In gen., dominion, sovereignty, rule, authority.
    1.
    In a good sense:

    possidere regna,

    Ter. Ad. 2, 1, 21:

    quod imperium, qui magistratus, quod regnum potest esse praestantius, quam, etc.,

    Cic. Rep. 1, 17, 28:

    omne regnum vel imperium bellis quaeritur et victoriis propagatur,

    id. ib. 3, 12, 20:

    sibi a Caesare regnum civitatis deferri,

    Caes. B. G. 5, 6:

    ego te in meum regnum accepi,

    Sall. J. 10, 1:

    adoptione in regnum pervenire,

    id. ib. 11, 6:

    nationes, quae in eorum (i. e. Populi Romani) regno ac dicione sunt,

    Cic. Verr. 2, 4, 27, § 60:

    nobile regnum,

    Ov. H. 17, 133:

    regnum sine vi tenere,

    id. M. 11, 270:

    regnum alicui permittere,

    Hor. S. 1, 3, 123:

    bonae Sub regno Cinarae,

    id. C. 4, 1, 4: nec regna vini sortiere talis, the presiding over a drinking-bout, Gr. archiposia, id. ib. 1, 4, 18 (cf.:

    arbiter bibendi,

    id. ib. 2, 7, 25; v. also rex).—
    2.
    In a bad sense, despotism, tyranny (to a Roman of the time of the Republic, any sovereignty of a single individual):

    hic ait se ille, judices, regnum meum ferre non posse. Quod tandem, Torquate, regnum? Consulatus, credo, mei... quo in magistratu non institutum est a me regnum, sed repressum,

    Cic. Sull. 7, 21; cf. Quint. 3, 8, 47:

    hoc vero regnum est, et ferri nullo pacto potest,

    Cic. Att. 2, 12, 1:

    Ti. Gracchus regnum occupare conatus est,

    id. Lael. 12, 41; so,

    occupare,

    id. Sull. 9, 27; id. Phil. 5, 6, 17:

    regnum appetere,

    id. Sen. 16, 56; id. Phil. 2, 44, 114; id. Mil. 27, 72 (for which affectare is cited, Quint. 5, 11, 12; v. Spald. N. cr. ad loc.):

    regnum judiciorum,

    Cic. Verr. 2, 1, 12, § 35; cf.

    forense,

    id. Fam. 9, 18, 1:

    quod tribuni militum in plebe Romanā regnum exercerent,

    Liv. 5, 2:

    damnatus crimine regni,

    Ov. F. 6, 189:

    dum regnum te, Roma, facit,

    i. e. gives thee a sovereign, Luc. 4, 692.—
    C.
    Trop., rule, authority, power, influence:

    abuteris ad omnia atomorum regno et licentiā,

    Cic. N. D. 1, 23, 65:

    regnum voluptatis,

    id. Sen. 12, 41:

    sub regno tibi esse placet omnes animi partes et eas regi consilio?

    id. Rep. 1, 38, 60; Ov. M. 14, 20; Prop. 4 (5), 7, 50.—
    II.
    Meton. (abstr. pro concreto), a kingdom:

    grates tibi ago, summe sol, quod conspicio in meo regno et his tectis P. Cornelium Scipionem,

    Cic. Rep. 6, 9, 9:

    ad fines regni sui,

    Caes. B. G. 5, 26; 5, 38:

    (flumen Mulucha) Jugurthae Bocchique regnum disjungebat,

    Sall. J. 92, 5:

    se patrio regno pulsos esse,

    Liv. 1, 40:

    (Aufidus) Qui regna Dauni praefluit Appuli,

    Hor. C. 4, 14, 26 al.:

    barbara regna,

    id. Ep. 2, 1, 253:

    regnum caelorum,

    Hier. adv. Jovin. 2, § 28; cf. Vulg. Matt. 13, 11 et saep.— Poet., of bees:

    cerea regna refingunt,

    Verg. G. 4, 202. —
    B.
    Transf.
    1.
    Any place which one possesses, a territory, estate, possession:

    id, nisi hic in tuo regno essemus, non tulissem,

    i. e. on your own territories, on your own estate, Cic. de Or. 1, 10, 41; cf. id. Att. 14, 16, 1:

    post aliquot mea regna videns, mirabor aristas?

    fields, Verg. E. 1, 70; cf. id. G. 1, 124; 3, 476:

    regna videt pauper Nasamon errantia vento,

    his cottages, Luc. 9, 458 al.: haec regna, these realms, i. e. of the dead, Verg. A. 6, 417.—
    2.
    Regna = reges, Stat. Th. 12, 380.

    Lewis & Short latin dictionary > regnum

См. также в других словарях:

  • drinking bout — noun a long period of drinking • Hypernyms: ↑drink, ↑drinking, ↑boozing, ↑drunkenness, ↑crapulence * * * drinking bout noun • • • Main Entry: ↑drink * * * …   Useful english dictionary

  • drinking-bout — noun A period of drinking, especially one involving intensive alcohol consumption. The poet Dylan Thomas, a regular, died after a drinking bout there in 1953 …   Wiktionary

  • drinking bout — (Roget s IV) n. Syn. debauch, spree, bacchanalia, carousal, bender*, binge*, tear*, drunk*, jag*, toot*; see also orgy …   English dictionary for students

  • drinking-bout — n. Carouse, carousal, revel, revelry, jollification, bacchanals, saturnalia, debauch, compotation, wassail, orgies, spree (colloq.) …   New dictionary of synonyms

  • drinking bout — n spree, fling, carouse, carousal, revel, revelry, wassail, celebration, Scot. randy; orgy, debauch, saturnalia; drunk, potation, compotation, guzzle, drunken carousal or revelry, bacchanal, bacchanalia; All Sl. binge, bender, bust, toot, tear,… …   A Note on the Style of the synonym finder

  • Bout — Bout, n. [A different spelling and application of bought bend.] [1913 Webster] 1. As much of an action as is performed at one time; a going and returning, as of workmen in reaping, mowing, etc.; a turn; a round. [1913 Webster] In notes with many… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • bout — [ baut ] noun count 1. ) a short period when you are sick or you feel unhappy: bout with: Barry has endured bouts with lung and throat cancer. bout of: a bout of flu/depression/homesickness a ) a short period when you do something a lot or… …   Usage of the words and phrases in modern English

  • bout — [baut] n [Date: 1500 1600; Origin: bout one trip up the field and back in plowing (16 19 centuries), from bought bending (14 17 centuries)] 1.) a bout of depression/flu/sickness etc a short period of time during which you suffer from an illness 2 …   Dictionary of contemporary English

  • bout — UK [baʊt] / US noun [countable] Word forms bout : singular bout plural bouts 1) a) a short period when you are ill or you feel unhappy bout of: a bout of flu/depression/homesickness b) a short period when you do something a lot or something… …   English dictionary

  • drinking — noun 1. the act of consuming liquids (Freq. 10) • Syn: ↑imbibing, ↑imbibition • Derivationally related forms: ↑imbibe (for: ↑imbibition), ↑imbibe ( …   Useful english dictionary

  • bout — noun (C) 1 a bout of flu/nausea/depression etc a short period of time during which you suffer from an illness 2 a short period of time during which you do something a lot, especially something that is bad for you: After a near fatal drinking bout …   Longman dictionary of contemporary English

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»